Jak sfinansować wypoczynek pracowników?

Źródłem pokrycia dofinansowania do wypoczynku pracowników mogą być środki obrotowe przedsiębiorstwa lub Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Które rozwiązanie jest korzystniejsze i dla kogo? Oto księgowy punkt widzenia – wraz z praktycznymi konsekwencjami podatkowymi.

Pracodawcy bardzo często decydują się na dofinansowanie wypoczynku swoich pracowników. Niewątpliwie dla pracowników jest to konkretna korzyść finansowa, dzięki której mogą zaoszczędzić środki i korzystniej rozplanować wakacje. Pozwala im także na lepszy wypoczynek i nabranie nowej energii do pracy. Z kolei firmy, które decydują się na dofinansowanie wypoczynku swoim pracownikom wzmacniają swój wizerunek na rynku pracy. Postrzegane są jako te, które dbają o zespół i w których leży równowaga między życiem osobistym i zawodowym zatrudnianych osób. Taka forma wsparcia przeciwdziała wypaleniu zawodowemu.

Z kolei perspektywy księgowej, wydatki na wypoczynek kwalifikowane są jako koszty pracownicze i generalnie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów. Finansowanie wypoczynku pracowników przez firmy może się odbywać w ramach ZFŚS lub środków obrotowych. Poniżej szczegóły.

Finansowanie wypoczynku pracowników środkami ZFŚS

Środki ZFŚS mogą być przeznaczone m.in. na finansowanie działalności socjalnej, która obejmuje usługi na rzecz różnych form wypoczynku. Regulamin funduszu powinien określać warunki takiego wsparcia (np. wczasy, wycieczki zorganizowane przez biura podróży czy tak zwane wczasy pod gruszą). Pracodawca musi mieć na uwadze, że wszelkie świadczenia z ZFŚS uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej.

Ważne! Dofinansowania wypoczynku pracownika ze środków ZFŚS pracodawcy nie mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym są bowiem odpisy dokonywane na fundusz.

Świadczenia urlopowe finansowane ze środków obrotowych firmy

Świadczenia urlopowe mogą wypłacać pracodawcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

• nie są jednostkami budżetowymi lub samorządowymi zakładami budżetowymi,
• zatrudniają według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty,
• nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Szczegółowe zasady wypłacania świadczeń urlopowych reguluje ustawa o ZFŚS, mimo że wypłata dokonywana jest ze środków obrotowych przedsiębiorstw. Świadczenie to wypłaca się raz w roku każdemu pracownikowi, który korzysta w danym roku z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wypłata następuje nie później, niż w ostatnim dniu przed rozpoczęciem urlopu wypoczynkowego. Kwota tego świadczenia nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego na fundusz, odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika i wymiaru jego czasu pracy. Dla przypomnienia – odpis na 2025 rok wynosi 2723,40 zł na pracownika pełnoetatowego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach.

UWAGA! W praktyce zdarza się, że świadczenie urlopowe wypłacają również pracodawcy, którzy zatrudniają 50 i więcej pracowników, a którzy zrezygnowali z tworzenia ZFŚS. W takim przypadku dokonywane na rzecz pracowników wypłaty nie stanowią świadczenia urlopowego w rozumieniu ustawy o ZFŚS. Wynikają z indywidualnej decyzji pracodawcy i są nadal kosztem podatkowym, co potwierdzają liczne interpretacje.

MDDP OUTSOURCING POLSKA – USŁUGI KSIĘGOWE I KADROWO-PŁACOWE DLA WYMAGAJĄCYCH FIRM
KSIĘGOWI I KADROWI, KTÓRZY TWORZĄ WARTOŚĆ – NIE TYLKO JĄ MIERZĄ

▪  Usługi księgowe  ▪ Usługi kadrowo-płacowe ▪ Sprawozdania finansowe
> Zadzwoń do nas już dziś! <