Podstawę opodatkowania podatkiem minimalnym ustala się albo według zasad ogólnych, tj. na podstawie art. 24ca ust. 3, albo stosując kalkulację uproszczoną – z art. 24ca ust. 3a. Przyjrzyjmy się szczegółowo regulacjom obowiązującym w przypadku obu tych metod po kolei.
Zgodnie z zasadą ogólną, podstawę opodatkowania stanowi suma:
Podmioty powiązane określa się zgodnie art. 11a ust. 1 pkt 4 (z wyjątkami dotyczącymi kosztów finansowania dłużnego określonymi w art. 24ca ust.3 pkt 2). Do ustalenia przychodów i kosztów stosuje się art. 7 ust. 3 updop oraz ujmuje się przychody i koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5 updop.
Za koszty finansowania dłużnego rozumie się te, określone w art. 15c ust. 12. Są to m.in.: odsetki ( w tym skapitalizowane i ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej), prowizje, opłaty od finansowania zewnętrznego, również wynikające z opóźnień w spłacie zobowiązań, koszty zabezpieczenia zobowiązań. Przy ustalaniu nadwyżki nad 30% EBITDA stosuje się w art. 15c ust. 8-11, zgodnie z którym nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego:
Do kosztów usług niematerialnych zalicza się, zgodnie z art. 24ca ust.3 pkt. 4a, usługi doradcze, badania rynku, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń (z wyjątkiem ubezpieczeń oraz gwarancji i poręczeń udzielonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 1-3, 6 i 7 ) oraz świadczeń o podobnym charakterze. Za koszty nabycia praw uznaje się wymienione w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop. Do kosztów usług niematerialnych i nabycia praw zalicza się również koszty poniesione pośrednio, zgodnie z art. 24ca ust.3 pkt 7, czyli poniesione na rzecz podmiotu niepowiązanego ale, których rzeczywistym właścicielem jest podmiot powiązany lub z tzw. „raju podatkowego”. Zgodnie z art. 24ca ust.3 pkt 9, do kosztów usług niematerialnych i nabycia praw nie zalicza się kosztów refakturowanych.
Kwotę 3 000 000 zł przelicza się proporcjonalnie do liczby miesięcy roku podatkowego, mnożąc kwotę 250 000 przez liczbę tych miesięcy.
Zgodnie z art. 24ca ust.3a, podatnik może wybrać uproszczony sposób ustalania podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym. Podstawa stanowi wówczas 3% przychodów w roku podatkowym ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych. Informację o wyborze metody uproszczonej składa się w rocznym zeznaniu za podatek dochodowy składanym za rok, w którym dokonano wyboru metody.
Prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym wymaga znajomości szczegółowych regulacji oraz analizy bieżącej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Współpraca z profesjonalnym dostawcą usług księgowych, takim jak MDDP Outsourcing, zapewni Państwu precyzyjne rozliczenia i minimalizację ryzyka błędów. Nasz zespół ekspertów pomoże Państwu dobrać optymalną metodę kalkulacji i zadba o zgodność z przepisami. >> Zapraszamy do kontaktu, aby omówić rozwiązania najlepiej dopasowane do specyfiki Państwa działalności. <<
Autor: Agata Śmiałek, Team Leader, MDDP Outsourcing – Warszawa