Jakie znaczenie ma wycena bilansowa?

Odzwierciedleniem zasady ostrożności jest konieczność analizy utraty wartości poszczególnych składników aktywów, tworzenia rezerw, ujęcia wszystkich poniesionych kosztów oraz wyłącznie niewątpliwych przychodów.

Wycena jest procesem, który dotyczy aktywów i pasywów jednostki. Można wyróżnić wycenę wstępną, tj. dokonywaną na moment ujęcia składnika w księgach rachunkowych oraz bilansową, dokonywaną na dzień bilansowy. Zarówno wycena, jak i proces sporządzania sprawozdań finansowych jest elementem rachunkowości. Wycena polega na rzetelnym ustaleniu wartości pozycji prezentowanych w sprawozdaniu finansowym. Zasady wyceny powinny zostać opisane w polityce rachunkowości oraz stosowane w sposób ciągły.

Rachunkowość bazuje na zasadzie ostrożnej wyceny. Jej odzwierciedleniem jest konieczność analizy na dzień bilansowy utraty wartości poszczególnych składników aktywów, tworzenia rezerw, ujęcia wszystkich poniesionych kosztów oraz wyłącznie niewątpliwych przychodów.

Istotnym kryterium przy sporządzaniu sprawozdań finansowych jest określenie przez kierownika jednostki zdolności jednostki do kontynuowania działalności. Fakt ten trzeba ujawnić we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego. We wprowadzeniu należy określić, czy sprawozdanie zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej w dającej się przewidzieć przyszłości, w niezmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia firmy w stan likwidacji lub upadłości. Kierownik jednostki uwzględnia wszystkie informacje dostępne na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, dotyczące okresu nie krótszego niż jeden rok od dnia bilansowego.

Wszelkie wątpliwości dotyczące kontynuacji działalności powinny zostać ujawnione, ze wskazaniem źródeł tych niepewności.

Marcin Jeremicz
Ekspert w MDDP Outsourcing w Warszawie