Podatek od nieruchomości jest to podatek lokalny pobierany przez odpowiednie jednostki samorządu terytorialnego. Regulują go przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Organem podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat unormowanych w powyższej ustawie jest odpowiednio: wójt, burmistrz bądź prezydent miasta.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają:
Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 2opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Maksymalne stawki podatku od nieruchomości na dany rok określa minister finansów. Jednakże każda gmina samodzielnie wskazuje finalną wysokość podatku. Zgodnie z przepisami, stawki podatku nie mogą przekroczyć górnej granicy ustalonej przez ministra.
Co do zasady- zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości jest płatne przez osoby fizyczne w 4 ratach opłacanych w terminach do: 15 marca, 15 maja, 15 września oraz 15 listopada. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej zobowiązane są do uregulowania zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości za poszczególne miesiące w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego – do 15. dnia każdego miesiąca, a za styczeń do 31 stycznia. Niezapłacenie podatku w terminie powoduje obowiązek zapłaty odsetek od zaległości oraz może spowodować wszczęcie postępowania egzekucyjnego mającego na celu wyegzekwowanie zaległości podatkowej.
Zgodnie z art. 6. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące władanie nieruchomością.
Jeżeli obowiązek podatkowy ma związek z istnieniem budowli albo budynku lub ich części, to powstaje 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli, albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie, które miało wpływ na wysokość przedmiotu opodatkowania podatek podlega podwyższeniu lub pomniejszeniu od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
Całość kosztów uzyskania przychodu z tytułu podatku od nieruchomości można zaliczyć w momencie wydania decyzji przez właściwy organ skarbowy. Ponadto taka decyzja spełnia definicję dowodu księgowego, a więc możemy zastosować ją jako podstawę księgowania, bez potrzeby wystawiania np. dowodu wewnętrznego.
Przy ujmowaniu przez przedsiębiorcę kosztów metodą memoriałową podatek od nieruchomości należy ujmować w kosztach uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych dla kosztów pośrednich, ponieważ nie możemy go powiązać z konkretnie uzyskanym przychodem. W takiej sytuacji nie ma znaczenia czy jest on regulowany terminowo, czy też nie. W przypadku gdy koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie możemy określić jaka ich część odnosi się do danego roku- stanowią koszty podatkowe proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Potwierdzeniem powyższego jest chociażby interpretacja indywidualna (sygn. ILPB1/415-585/11-2/TW) wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 12 lipca 2011r. zgodnie, z którą „u podatników prowadzących księgę przychodów i rozchodów, bez względu na metodę jej prowadzenia, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Z tego względu osoby te winny podatek od nieruchomości w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w dacie wydania decyzji określającej wymiar tego podatku. Decyzja ustalająca wysokość podatku od nieruchomości stanowi bowiem podstawę do zaksięgowania kosztu”.
Zatem bez względu na sposób ewidencji kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatek od nieruchomości powinien zostać ujęty w księdze w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki” w dacie wydania decyzji określającej jego wymiar za dany rok.
W przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych istnieją 3 sposoby ewidencji podatku od nieruchomości w kosztach:
Korekty dot. podatku od nieruchomości możemy składać w następujących przypadkach:
Korekta deklaracji może wiązać się z koniecznością dopłaty podatku lub stwierdzeniem nadpłaty i zwrotem, a także zwiększeniem bądź zmniejszeniem kosztów. Na skorygowanie deklaracji na podatek od nieruchomości podatnik ma 14 dni od dnia zaistnienia zdarzenia mający wpływ na wysokość podatku. Za niedopełnienie tego obowiązku w terminie podatnik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karno-skarbowej.
Autor: Kamil Narojczyk, Młodszy Księgowy w MDDP Outsourcing.