Prawo do urlopu wypoczynkowego przysługuje co roku w wymiarze 20 lub 26 dni roboczych dla pełnoetatowego pracownika. Urlop ten powinien być wykorzystany w tym samym roku kalendarzowym, w którym został nabyty, chyba że jego udzielenie było niemożliwe – w takim przypadku może być on wykorzystany najpóźniej do 30 września roku następnego.
Urlop wypoczynkowy jest udzielany na wniosek pracownika, za zgodą pracodawcy. Najczęściej na początku roku firmy ustalają plan urlopowy uwzględniający wnioski pracowników. Pracodawca nie ma podstaw do odmówienia urlopu wpisanego w plan urlopowy, chyba że wystąpi ważna, nieprzewidziana sytuacja, np. awaria maszyny, która uniemożliwia ciągłość pracy. W takim przypadku pracodawca pokrywa koszty odwołania pracownika z urlopu, np. zwrot kosztów podróży.
Pracodawca może również odmówić udzielenia urlopu w przypadku braku planu urlopowego, jeśli zgłoszenie wniosku urlopowego przez cały zespół mogłoby spowodować zatrzymanie pracy. Odmowa może dotyczyć zarówno urlopu planowanego, jak i na żądanie, niezależnie od tego, czy dotyczy dni urlopu z bieżącego, czy poprzedniego roku.
Zapewnienie ciągłości pracy w firmie może być powodem odmowy urlopu. W sytuacji odmowy lub przesunięcia terminu, pracodawca powinien ustalić nową datę wypoczynku, zgodnie z obowiązkiem zapewnienia pracownikowi prawa do odpoczynku.
Autorka: Anna Pamuła, Specjalistka ds. Kadr i Płac z warszawskiego biura MDDP Outsourcing
#HR #prawoPracy #urlop #przepisyPracy #zarządzanie #zarządzaniezasobami #etykaPracy #MDDPOutsourcing