Zgodnie z KSH (Kodeksem Spółek Handlowych) wspólnicy spółki z o.o. mają prawo do wypłaty dywidendy ustalonej od wypracowanego przez spółkę zysku netto za rok obrotowy, za który sporządzono i zatwierdzono sprawozdanie finansowe. W przypadku spółek objętych obowiązkiem badania przez biegłego rewidenta zatwierdzenie sprawozdania musi być poprzedzone wydaniem przez audytora pozytywnej opinii o sprawozdaniu. Organ zatwierdzający powinien zatwierdzić sprawozdanie finansowe spółki w ciągu 6 miesięcy od dnia bilansowego.
Dywidenda jest wypłacana na podstawie przyjętej przez zarząd spółki uchwały o podziale zysku. Ustalana jest ona proporcjonalnie do udziałów posiadanych przez wspólników w spółce.
Wspólnicy spółki są również uprawnieni do wypłaty zaliczek na poczet dywidendy w trakcie roku obrotowego, jeśli zostało to przewidziane w umowie spółki.
Prawo do dywidendy przysługuje zarówno wspólnikom spółek opodatkowanych klasycznym CIT-em, jak i CIT-em Estońskim.
Wartość dywidendy przeznaczonej do wypłaty wspólnikom nie może być wyższa od zysku netto wypracowanego przez spółkę w ostatnim roku, powiększonego o zyski z lat poprzednich — niepodzielone i odniesione na kapitał zapasowy i rezerwowy oraz pomniejszone o straty niepokryte z lat ubiegłych, udziały własne oraz kwoty, które powinny być przekazane na kapitał zapasowy lub rezerwowy (zgodnie z art. 192 KSH).
Wypłata dywidendy wspólnikom spółki rozliczającej podatek dochodowy według CIT-u Estońskiego – w przeciwieństwie do rozliczenia zgodnie z CIT-em klasycznym — podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, czyli właśnie CIT-em Estońskim, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP (Podatek Dochodowy od Osób Prawnych).
Opodatkowaniu ryczałtem podlega również wypracowany zysk netto w części, w jakiej został on przeznaczony na pokrycie strat z lat ubiegłych. Jak wcześniej wspomniano — podział wypracowanego zysku jest określony w uchwale o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto spółki. Zysk netto wypracowany w roku, w którym spółka rozliczała podatek dochodowy ryczałtem od dochodów spółki opodatkowany jest CIT-em Estońskim. Oznacza to, że niepodzielone zyski za lata nieobjęte CIT-em estońskim nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem.
CIT-em Estońskim opodatkowane są również wydatki niezwiązane z prowadzoną działalnością oraz ukryte zyski. Dlatego też zysk netto do podziału w spółce opodatkowanej CIT-em Estońskim to zysk brutto, który jest pomniejszony o CIT Estoński od tychże wydatków oraz o ewentualny podatek dochodowy od wypłaconych w trakcie roku zaliczek na dywidendę za rok bieżący lub wypłaconych dywidend za lata poprzednie, które były objęte CIT-em Estońskim. W związku z tym podstawą opodatkowania CIT-em Estońskim będzie suma dochodu z podzielonego zysku netto i zysku przeznaczonego na pokrycie strat z lat ubiegłych, zatwierdzone w uchwale. Stawka podatku wynosi odpowiednio 10% podstawy opodatkowania dla małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność lub 20% dla pozostałych podatników.
Termin zapłaty CIT-u Estońskiego z podzielonego zysku przypada na koniec trzeciego miesiąca roku następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku.
Oznacza to, że w przypadku spółki, której rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym — termin zapłaty CIT-u Estońskiego od dochodu z podzielonego zysku za rok 2022 przypada na koniec marca 2024, ponieważ sprawozdanie finansowe i uchwały za 2022 rok zatwierdzane są w terminie do 30 czerwca 2023 (art. 28 ust. 1 pkt 1 PDOP).
Spółki z o.o. rozliczające podatek dochodowy według CIT-u Estońskiego (tak samo jak w przypadku spółek z o.o. rozliczających CIT w sposób klasyczny) zobowiązane są jako płatnik do poboru podatku od wypłaconej wspólnikowi dywidendy. Od uzyskanych przez wspólnika dochodów pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy (zgodnie z art. 30. a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym (PIT) 19%). Płatnik przekazuje do Urzędu Skarbowego podatek w terminie do dwudziestego dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty dywidendy.
Do wyliczenia podatku od dywidendy (wypłaconej wspólnikowi spółki rozliczającej się według CIT-u Estońskiego) stosuje się następujące preferencje:
Jak wcześniej wspomniano:
Przykład:
Spółka będąca małym podatnikiem, posiadająca dwóch udziałowców, z których każdy posiada po 50% udziałów.
Dochód z podzielonego zysku do wypłaty wspólnikom wynosi 100 000 zł.
CIT Estoński do zapłaty przez spółkę 100 000 zł x 10% = 10 000 zł
Zysk netto spółki do podziału 100 000 zł – 10 000 zł = 90 000 zł
Dywidenda do wypłaty dla jednego wspólnika 90 000 zł x 50% = 45 000 zł
PIT od dywidendy wspólnika 45 000 zł x 19% – 90% x 50% x 10 000 zł = 8 550 zł – 4 500 zł = 4 050 zł
Warunkiem zastosowania wyżej opisanych preferencji jest wyodrębnienie zysków odniesionych na kapitał własny spółki w okresach, w których spółka rozlicza podatek dochodowy ryczałtem od swoich dochodów. Polega ono na wyodrębnieniu zysków (wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem) na zyski niepodzielone i zyski podzielone oraz kwoty poniesionych strat.
Żródło: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19920210086
Autor: Agata Śmiałek – Samodzielna Starsza księgowa w MDDP Outsourcing