Podwyższone stawki amortyzacyjne dla środków trwałych
Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, środkami trwałymi są środki stanowiące własność lub współwłasność podatnika. Środki te są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Z czasem wartość użytkowanych środków spada, co znajduje swoje odzwierciedlenie w rozrachunkach przedsiębiorstwa. Firmy mogą dokonywać tzw. odpisów amortyzacyjnych. Wysokość odpisów amortyzacyjnych jest zaś ściśle uzależniona od stawek amortyzacyjnych. Kiedy możemy zatem stosować podwyższone stawki amortyzacyjne dla środków trwałych?
Zakresem środki trwałe obejmują:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Ponadto wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Mogą to być także przedmioty oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 PDOP.
Stawki amortyzacyjne- ustalenie wysokości
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Powyższy wykaz jest załącznikiem do ustawy.
Ponadto ustawodawca daje prawo podwyższyć stawki amortyzacyjne zawarte w wykazie:
- dla budynków i budowli używanych w warunkach:
- pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,
- złych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4,
- dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4,
- dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w wykazie stawek amortyzacyjnych za pogorszone warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.
Z kolei za złe warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych. Zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.
Podwyższone stawki amortyzacyjne- podstawa prawna
Ustawodawca nie określił przesłanek, jakie powinny być spełnione, aby uznać, że środki trwałe są używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych. W związku z tym zapis ten należy interpretować zgodnie z jego wykładnią językową. Taki wniosek wypływa m.in. z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 sierpnia 2022 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.541.2022.1.WS
We wskazanej interpretacji Podatnik przyjął na stan środków trwałych nowo wybudowaną myjnię samochodową. Amortyzował ją stawką zgodną z Wykazem w wysokości 10%.
Podatnik opisał, że myjnia była i jest wykorzystywana 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu. W sposób intensywny, w różnych warunkach pogodowych i wymaga ciągłej sprawności technicznej. Na urządzenia oddziałują niskie i wysokie temperatury, środki chemiczne, woda, przez co narażone są one na korozje, pleśnie i uszkodzenia mechaniczne.
Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem czy dla opisanego środka trwałego może podwyższyć stawkę amortyzacyjną o współczynnik 1,4 od dnia 1 stycznia 2023 r. Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i wyraził zgodę na zastosowanie współczynnika podwyższającego stawkę amortyzacyjną.
Z kolei przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany. Mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane są w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.
Natomiast przez maszyny i urządzenia z grupy 4-6 i 8 poddanych szybkiemu postępowi technicznemu rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe. Muszą one spełniać założone funkcje, dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.
Podwyższone stawaki amortyzacyjne (o współczynnik) można stosować:
- dla budynków, budowli, maszyn, urządzeń i środków transportu (z wyjątkiem morskiego taboru pływającego) od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany,
- dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Autor: Agnieszka Bojar, Manager obszaru Księgowości w MDDP Outsourcing.
Źródła:
Art. 17a pkt 1 Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych.
