Na początku tego roku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zapowiadało prace legislacyjne, które miałyby wdrożyć opłacanie przez ZUS zasiłku chorobowego dla pracowników od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, zdejmując tym samym z pracodawców obowiązek wypłaty wynagrodzenia chorobowego. Na rządowej stronie zostały wyszczególnione następujące założenia:
Zanim jednak zmiany w powyższym zakresie zostaną wprowadzone, niezbędne jest doprecyzowanie przepisów dotyczących kontroli zwolnień lekarskich przez ZUS oraz wdrożenie szczelnego systemu przeprowadzania takich kontroli. Z procedowanego obecnie projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw dowiadujemy się, że jedynie ok. 1,5% zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy podlega kontroli przez lekarzy orzeczników. W tym kontekście wdrożenie reformy ubezpieczenia chorobowego – z założeniem przejęcia przez ZUS wypłaty zasiłku chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy – wiąże się ze zwiększoną potrzebą prowadzenia kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich, aby wyeliminować możliwe nadużycia.
Czy powyższe założenia zostaną zrealizowane? Na ten moment termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów został zaplanowany na IV kwartał 2024 r. Czasu zostało więc niewiele. Obecnie projekt znajduje się na etapie konsultacji publicznych i opiniowania. Przypomnijmy zatem jaki mamy obecnie stan prawny dotyczący wypłaty wynagrodzenia chorobowego i zasiłku.
Obecnie choroba pracownika dzieli się kosztowo między pracodawcę a Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z obowiązującymi dziś przepisami, pracodawca jest zobowiązany wypłacać pracownikom wynagrodzenie chorobowe przez okres 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, natomiast w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, przy czym niezdolność do pracy musi przypadać po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50 lat.
Za okres niezdolności do pracy pracownik otrzymuje wynagrodzenie chorobowe w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Są jednak sytuacje, w których pracownik za czas niezdolności do pracy otrzymuje wynagrodzenie chorobowe w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku. Należą do nich:
Od 34 dnia niezdolności do pracy lub odpowiednio od 15 dnia – w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia – wypłacany jest zasiłek chorobowy, który finansowany jest przez ZUS w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku, chyba, że:
Wówczas pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku.
Okres zasiłkowy wynosi maksymalnie 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy jest spowodowana gruźlicą (oznaczoną kodem literowym „D”) albo przypada na okres ciąży (niezdolność oznaczona kodem literowym „B”), okres zasiłkowy nie może być dłuższy niż 270 dni.
Do okresu 33 dni lub odpowiednio 14 dni, wlicza się wszystkie okresy niezdolności do pracy pracownika w danym roku kalendarzowym, nawet jeżeli między tymi okresami wystąpiła przerwa, a także okresy niezdolności do pracy sfinansowanej w danym roku kalendarzowym przez innych pracodawców.
Wynagrodzenie i zasiłek chorobowy wypłacany jest za każdy dzień niezdolności do pracy, w tym również za dni, które zgodnie z harmonogramem są dla pracownika dniami wolnymi od pracy.
Nabycie prawa do wynagrodzenia chorobowego oznacza, że należy być nieprzerwanie zgłoszonym do obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego przez okres 30 dni, jest to tzw. okres wyczekiwania. Natomiast w przypadku np. zleceniobiorców, którzy podlegają dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu, okres wyczekiwania wynosi 90 dni. Do okresu wyczekiwania możemy zaliczyć również poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, pod warunkiem, że przerwa między tymi ubezpieczeniami nie przekracza 30 dni, lub powodem przerwy jest urlop wychowawczy, urlop bezpłatny, bądź odbywanie czynnej służby wojskowej jako żołnierz niezawodowy. Okres pobierania zasiłku macierzyńskiego przysługującego w czasie trwania tytułu ubezpieczenia chorobowego jest traktowany jako okres ubezpieczenia chorobowego.
Jednakże w przypadku niektórych osób nie obowiązuje okres wyczekiwania, a wypłata wynagrodzenia czy zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy.
Według art. 4 ust. 3 ustawy zasiłkowej do grona takich uprawnionych zaliczają się:
Jeżeli ZUS przejmie wypłatę zasiłków chorobowych od pierwszego dnia niezdolności do pracy, to pozostanie pytanie, czy zmieni się wysokość wynagrodzenia chorobowego i zasiłku z 80% podstawy wymiaru na 90% lub 100%. Jeżeli zmiany nie będzie, to może się to spotkać z niezadowoleniem ze strony tych pracowników, dla których wypłata wynagrodzenia chorobowego (33 dni lub odpowiednio 14 dni) wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku zamiast 80%, bo przypomnijmy, że jest taka możliwość, jeśli pozwalają na to wewnętrzne regulacje obowiązujące u danego pracodawcy.
Podstawa prawna: