Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma prawo do wypłaty świadczenia chorobowego przez pierwsze 33 dni zwolnienia, lub 14 dni, jeśli pracownik ten ukończył 50 lat. Świadczenie to jest w takim przypadku kosztem pracodawcy. Limit ten przysługuje na cały rok kalendarzowy. Dodatkowo należy pamiętać, że limit ten jest wyliczany bez względu na to, czy pracownik zmieniał w danym roku zakład pracy. Ważne jest, aby po ustaniu stosunku pracy, pracownik dostarczył świadectwo pracy od poprzedniego pracodawcy, na którym widnieje ilość wykorzystanych dni w danym roku kalendarzowym.
Jeśli w ciągu roku kalendarzowego pracownik przekroczy limit 33 (lub 14) dni zwolnienia chorobowego, za dalszy okres niezdolności do pracy na skutek choroby, należy mu się zasiłek chorobowy, który jest kosztem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W przypadku, kiedy niezdolność do pracy wskutek choroby powstanie na przełomie roku, trzeba prawidłowo ustalić rodzaj świadczenia przysługujący pracownikowi. Ponieważ świadczenia chorobowe, które jest wypłacane na przełomie roku, decyduje o tym, czy w nowym roku będzie kontynuowany zasiłek chorobowy, czy naliczane wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy. Problem, z którym można się spotkać, to sytuacja, kiedy 33-ci dzień zwolnienia chorobowego przypada na dzień 1 stycznia następnego roku. Zasada w tym przypadku jest taka, że jeśli ostatniego dnia roku pracownik otrzymał wynagrodzenie chorobowe, to pierwszego dnia kolejnego roku limit nalicza się od nowa.
Przykład 1
Pracownik uprawniony do limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego do listopada 2023 roku wykorzystał 19 dni z limitu. W grudniu dostarczył do pracodawcy zwolnienie lekarskie na okres 19.12.2023 r. do 03.01.2024 r.
Od 19.12.2023 r. do 31.12.2023 r. ilość dni choroby wynosi 13 dni. W dniu 31.12.2023 r. pracownik wykorzystał 32 dni z przysługującego mu limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego. Od 01.01.2024 r. do 03.01.2024 r. rozpoczyna się nowy limit 33 dni wynagrodzenia chorobowego. Pomimo tego, że został jeden dzień z limitu z poprzedniego roku, to dzień ten „przepada” i od nowego roku pracownik korzysta już z limitu na bieżący rok.
Przykład 2
Pracownik uprawniony do limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego do listopada 2023 roku wykorzystał 20 dni z limitu. W grudniu dostarczył do pracodawcy zwolnienie lekarskie na okres 19.12.2023 r. do 03.01.2024 r.
Od 19.12.2023 r. do 31.12.2023 r. ilość dni choroby wynosi 13 dni. W dniu 31.12.2023 r. pracownik wykorzystał ostatni dzień z limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego. Od 01.01.2024 r. do 03.01.2024 r. rozpoczyna się nowy limit 33 dni wynagrodzenia chorobowego. Tak więc pomimo kontynuacji zwolnienia lekarskiego, pracownik nie przechodzi na zasiłek chorobowy, a limit „resetuje się”.
Przykład 3
Pracownik uprawniony do limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego do listopada 2023 roku wykorzystał 21 dni z limitu. W grudniu dostarczył do pracodawcy zwolnienie lekarskie na okres 19.12.2023 r. do 03.01.2024 r.
Od 19.12.2023 r. do 31.12.2023 r. ilość dni choroby wynosi 13 dni. W dniu 30.12.2023 r. pracownik wykorzystał ostatni dzień z limitu 33 dni wynagrodzenia chorobowego. W dniu 31.12.2023 r. pracownik przechodzi na wypłatę zasiłku chorobowego. Od 01.01.2024 r. do 03.01.2024 r. pracownik kontynuuje rozpoczętą wypłatę zasiłku chorobowego. Zasiłek ten będzie kontynuowany do momentu pierwszego przerwania zwolnienia chorobowego na chociażby jeden dzień. Wtedy znowu możemy pracownikowi otworzyć nowy limit wynagrodzenia chorobowego na dany rok.
Źródła: Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
Autorka: Dorota Rosak, Specjalista ds. kadr i płac z warszawskiego biura MDDP Outsourcing
Outsourcing kadry i płace może być korzystnym rozwiązaniem dla firm, które chcą skupić się na swojej głównej działalności, jednocześnie zapewniając profesjonalne zarządzanie kadrami i płacami. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą uniknąć problemów związanych z niezdolnością do pracy pracowników, a także skomplikowanymi przepisami dotyczącymi wynagrodzeń i zasiłków chorobowych.