Cena nabycia obejmuje cenę zakupu materiałów powiększoną o koszty zakupu i pomniejszoną o ewentualne rabaty lub opusty. Kosztami zakupu mogą być koszty transportu, koszty ubezpieczenia, koszty załadunku i wyładunku, inne uzasadnione koszty bezpośrednio związane z zakupem materiałów.
Metoda szczegółowej identyfikacji cen (kosztów) to najbardziej precyzyjna metoda wyceny rozchodu materiałów. Nie jest ona wskazana w przypadku dużej ilości zapasów tego samego rodzaju. W metodzie tej materiał jest wyceniony dokładnie w takiej samej cenie (koszcie), w której został przyjęty na stan magazynowy. Jednostki stosują ją wtedy, gdy materiały są przeznaczone do ściśle określonych przedsięwzięć, gdzie konkretna partia posiada szczególne właściwości wyróżniające ją spośród innych znajdujących się na stanie w magazynie.
Z reguły w jednostce gospodarczej mamy do czynienia z różnorodnym asortymentem materiałów. W związku z tym wycena rozchodów materiałów według rzeczywistej ceny nabycia byłaby bardzo uciążliwa, dlatego też wiele jednostek gospodarczych stosuje stałe ceny ewidencyjne. Podstawową cechą stałych cen ewidencyjnych jest ich niezmienność w ciągu roku obrotowego lub cyklu produkcyjnego. Za podstawę ustalenia tych cen przyjmuje się te ceny nabycia lub zakupu, które występowały najczęściej.
Metoda ta ma wiele zalet:
Metody stałych cen ewidencyjnych nie można stosować, gdy różnice pomiędzy cenami są duże, gdyż może to spowodować zniekształcenie wyceny.
Wykorzystanie przez jednostkę stałych cen ewidencyjnych powoduje konieczność ustalania różnic, zwanych odchyleniami, między cenami stałymi a rzeczywistymi cenami nabycia lub zakupu materiałów.
Różnice te są księgowane na koncie „Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów” (OCEM).
Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów, co do zasady rozliczane są proporcjonalnie, zgodnie z kierunkami rozchodu materiałów i stanem magazynowym.
Konieczność rozliczania odchyleń wynika z tego, że rzeczywista wartość materiałów zawarta jest na dwóch kontach: „Materiały” i „OCEM” a rozchody materiałów, które najczęściej stanowią koszt produkcyjny, muszą być wyrażone w cenach rzeczywistych, a nie w stałych, przyjętych do ewidencji.
Przykład 1
Ujęcie rozchodu materiałów, gdy ewidencja jest prowadzona w stałych cenach ewidencyjnych:
Firma zakupiła 10 000 sztuk materiału po 17 zł za sztukę. 5000 sztuk materiału zostało wydane do produkcji. Otrzymana od dostawcy faktura: 209 100 zł (170 000 zł + 23 proc. VAT – 39 100 zł). Ewidencja materiałów jest prowadzona w stałych cenach ewidencyjnych – 15,5 zł za szt.
Operacje gospodarcze:
W celu doprowadzenia wartości rozchodu materiałów do rzeczywistych cen zakupu/nabycia należy rozliczyć odchylenia przypadające na rozchód i na zapas pozostający w magazynie. Istnieją dwa sposoby rozliczania odchyleń:
Wop = (O x 100) / (Rk + S), gdzie O – saldo początkowe konta odchyleń (+/-), odchylenia powstałe w danym okresie Rk – stan końcowy zapasów w cenach ewidencyjnych S – rozchód w cenach ewidencyjnych.
Za pomocą tak obliczonego wskaźnika określa się, jaka część odchyleń przypada na rozchód, a jaka na zapas w magazynie.
Przykład 2
Rozliczenie odchyleń od cen ewidencyjnych materiałów
Jednostka prowadzi ewidencję materiałów w stałych cenach ewidencyjnych. Saldo początkowe materiałów w cenach ewidencyjnych na początek okresu wynosi 8580 zł (520 sztuk po cenie ewidencyjnej 16,50 zł). Saldo początkowe odchyleń materiałów wynosi 2300 zł (Wn). W celu uproszczenia w przykładzie pominięto rozrachunki z tytułu podatku VAT.
W miesiącu miały miejsce następujące operacje gospodarcze:
Pierwszym krokiem jest obliczenie procentowego wskaźnika odchyleń przeciętnych według wyżej podanego wzoru, który dla tego przykłady wyliczamy jako suma salda początkowego odchyleń materiałów kwota 2300 zł plus rozliczenie odchyleń od ceny ewidencyjnej kwota 270 zł pomnożone przez 100, a następnie podzielone przez wynik kwot 8580 zł (stan zapasów materiałów w cenach ewidencyjnych na początek okresu) plus 4950 zł (przyjęcie do magazynu materiałów w cenach ewidencyjnych) minus 2475 zł (rozchód materiałów w cenach ewidencyjnych) plus 2475 zł (rozchód materiałów w cenach ewidencyjnych), co łącznie daje nam wynik 18,99 proc.
Wop = [(2300+270) x 100] / [(8580+4950-2475) +2475] = 18,99 proc.
W drugim kroku ustalamy wartość odchyleń przypadających na rozchód materiałów, który jest wyliczany jako wartość rozchodu materiałów w cenach ewidencyjnych 2475 zł pomnożone przez wyliczony w pierwszym kroku wskaźnik odchyleń przeciętnych i ten wynik podzielony przez 100 daje nam kwotę 470 zł.
OS = (2475 x 18,99 proc.)/100 = 470
W trzecim kroku ustalamy wartość odchyleń przypadających na zapas w magazynie, który jest wyliczany jako wartość materiałów w magazynie obliczona po cenie ewidencyjnej – to jest kwota 11 055 zł pomnożone przez obliczony w pierwszym kroku wskaźnik odchyleń przeciętnych i ten wynik podzielony przez 100 daje nam kwotę 2100 zł.
ORK = (11055 x 18,99 proc.)/100 = 2100
Autor: Piotr Jaguś, Team Leader w MDDP Outsourcing