Podatek u źródła (WHT) z tytułu opłaty za należności licencyjne i usługi techniczne w Indiach

Za wynagrodzenie za należności licencyjne i usługi techniczne wypłacane przez polski podmiot na rzecz spółki indyjskiej musisz zapłacić tzw. podatek u źródła (WHT), zgodnie z art. 13. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zawartej między Polską a Indiami, pomimo posiadania przez podmiot polski certyfikatu rezydencji od spółki indyjskiej.

Podatek u źródła w kontekście Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (PDOP)

W świetle art. 21. ust. 1. Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podatkiem u źródła opodatkowane są usługi z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Usługi uzyskane od nierezydenta i mieszczące się w katalogu usług określonych w powyższym artykule podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 20% kwoty tych należności i koniecznością ich zapłaty do właściwego podmiotowi urzędu skarbowego.

Warto jednak pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami podatnicy mogą zastosować certyfikat rezydencji (zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika) w celu obniżenia stawki podatku lub jego niepobierania.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO)

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania to dwustronna umowa międzynarodowa zawierana przez poszczególne kraje, służąca uregulowaniu zasad opodatkowania dochodów osiąganych przez nierezydentów według stawek określonych w tej umowie.

Płatnik może zastosować stawkę podatku dochodowego, która wynika z umowy lub nie pobierać podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Musi on jednak pamiętać, aby taki zapis był określony zapisami w umowie. Nadrzędne znaczenie dla skorzystania z umowy ma certyfikat rezydencji, który kontrahent zagraniczny zobowiązany jest przedłożyć polskiemu partnerowi, czyli płatnikowi podatku u źródła.

Należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne w świetle przepisów umowy UPO z Indiami

Umowa polsko-indyjska na gruncie unikania podwójnego opodatkowania jest umową szczególną pod względem zasad dotyczących opłat z tytułu należności licencyjnych i usług technicznych.

Zgodnie z art. 13. umowy określenie „należności licencyjne” to wszelkiego rodzaju należności otrzymywane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania wszelkich prawa autorskich.

Wliczamy w nie:

• prawa autorskie do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego — łącznie z filmami dla kin filmami i taśmami dla telewizji oraz radia, patentem, znakiem towarowym, wzorem lub modelem, planem, tajemnicą technologii lub procesu produkcyjnego,
• prawa za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego
• informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

„Opłaty za usługi techniczne” stanowią natomiast opłaty inne, niż wymienione w art. 15 i 16 umowy (wolne zawody i praca najemna), będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze (włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu).

Należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, powstające w umawiającym się państwie, opodatkowane są w Polsce podatkiem dochodowym nie wyższym niż 15 % kwoty brutto takich opłat. Postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązują płatnika do dochowania należytej staranności przy weryfikacji zastosowania stawki podatku innej, niż krajowa. Warunkiem zastosowania stawki 15% opodatkowania jest posiadanie certyfikatu rezydencji od kontrahenta z Indii.

W przypadku braku certyfikatu rezydencji podatnik zobowiązany jest do pobrania podatku u źródła od wynagrodzenia należnego dostawcy zgodnie z przepisami krajowymi. Jeżeli usługi świadczone przez kontrahenta z Indii kwalifikują się pod katalog usług wymienionych w art. 21. ust .1. Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednostkę obowiązuje zapłata zryczałtowanego podatku u źródła w wartości 20% kwoty wynagrodzenia.

Autor: Aneta Staniec-Kądziela – Starsza Księgowa w MDDP Outsourcing

Źródła:

1. U.2022.0.2587 t.j. – Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; Stan prawny aktualny na dzień: 07.06.2023 r.
2. Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 21.06.1989 r.; stan prawny na dzień: 1.06.2014 r. (wersja bieżąca).
3. Podatek u źródła od 1 stycznia 2023 r.; Wolters Kluwer; https://www.lex.pl/podatek-u-zrodla-od-1-stycznia-2023-r,22195.html
4. Podatek u źródła cz. III. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania; https://www.parp.gov.pl/component/content/article/53928:podatek-u-zrodla-cz-iii-umowy-o-unikaniu-podwojnego-opodatkowania