Sytuacja związania z pandemią COVID-19 spowodowała, że znacząco zwiększyła się liczba rozwiązanych umów o pracę i wypłaty zasiłków dla bezrobotnych. W marcu stopa bezrobocia w Polsce wynosiła 5,4%. Bez pracy pozostawało 909,4 tysięcy osób (źródło: GUS). Specjaliści prognozują znaczący wzrost bezrobocia w najbliższych miesiącach. W kwietniu z rejestru ubezpieczonych ZUS zostało wyrejestrowanych 165,5 tysięcy osób (źródło: Rzeczpospolita).
Nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że sposób rozwiązania umowy o pracę i przyznanie zasiłku dla bezrobotnych są ze sobą nierozerwalnie związane. Niejednokrotnie dopiero zgłoszenie się do powiatowego urzędu pracy, aby zrejestrować się w rejestrze bezrobotnych, powoduje bolesne zderzenie się z rzeczywistością. Utrata pracy sam w sobie jest niezwykle stresującym wydarzeniem, warto więc, aby obydwie strony: pracodawca i pracownik wiedzieli jakie konsekwencje dla wypłaty zasiłku dla bezrobotnych rodzi każdy tryb rozwiązania umowy o pracę.
Prawo do zasiłku posiada bezrobotny zarejestrowany we właściwym powiatowym urzędzie pracy.
W świetle art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje za każdy dzień kalendarzowy, od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli zostaną spełnione warunki:
Do ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadzona została zmiana, która zakłada zaliczenie do 365 dni pracy warunkujących możliwość nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych okresu pracy w obniżonym wymiarze etatu i z obniżoną wysokością wynagrodzenia poniżej minimalnego wynagrodzenia za pracę w przypadku osób, którym na podstawie art. 15g ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, zmniejszono wymiar czasu pracy skutkujący obniżeniem wysokości wynagrodzenia poniżej minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Zasiłek dla bezrobotnych nie przysługuje osobie, która prowadząc działalność gospodarczą, opłacała preferencyjne składki ZUS, gdyż podstawa wymiaru składek preferencyjnych jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Wypowiedzenie umowy o pracę należy rozumieć jako jednostronną czynność prawną, która skutkuje rozwiązaniem umowy po upływie okresu wypowiedzenia i z chwilą nadejścia terminu wypowiedzenia. W tym momencie istotne jest to, że wypowiedzenie musi wynikać ze strony pracownika.
Rozwiązanie stosunku pracy poprzez porozumienie stron jest możliwe w odniesieniu do każdej umowy i następuje w dowolnym terminie ustalonym przez strony.
Tryb ten, choć pozornie wydaje się być trybem najbardziej optymalnym dla obu stron, w zakresie nabycia prawa do wypłaty zasiłku rodzi jednak określone konsekwencje – jak się okazuje negatywne dla pracownika.
W takim przypadku (jak i w sytuacji wypowiedzenia umowy przez pracownika) bezrobotny nabędzie prawo do zasiłku dla bezrobotnych dopiero po okresie 90 dni od daty rejestracji w powiatowym urzędzie pracy. Maksymalny czas rejestracji w rejestrze bezrobotnych to 6 miesięcy od daty rozwiązania umowy o pracę.
Okres 90 dni wyczekiwania nie obowiązuje, jeżeli:
Jest to bardzo szczególny tryb rozwiązania umowy przez pracownika i jest wynikiem ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków pracodawcy.
Wypowiedzenie umowy o pracę w takim trybie i bez zachowania okresu wypowiedzenia nie może decydować o pozbawieniu pracownika prawa do zasiłku. Nie jest ono bowiem tożsame z rozwiązaniem stosunku za „zwykłym” wypowiedzeniem, z zachowaniem okresu wypowiedzenia.
Rozwiązanie umowy o pracę przez pracownika bez zachowania okresu wypowiedzenia nie pozbawia pracownika prawa do wnioskowania o zasiłek dla bezrobotnych i nabywa on prawo do jego wypłaty od pierwszego dnia zarejestrowania w rejestrze bezrobotnych.
Art. 75 ust. 2 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wskazuje, iż bezrobotny, który w okresie 6 miesięcy przed dokonaniem rejestracji w urzędzie pracy spowodował rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika bez wypowiedzenia, nabędzie prawo do zasiłku dopiero po 180 dniach liczonych od daty rejestracji. Ponadto o ten okres będzie miał skrócony okres wypłaty zasiłku. Zatem jeśli prawo do zasiłku dla bezrobotnych będzie mu przysługiwało przez 6 miesięcy, to w konsekwencji w ogóle nie otrzyma zasiłku.
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 maja 2020 roku, miesięczna wysokość zasiłku dla bezrobotnych od 01 czerwca 2020 roku wynosi:
Należy również pamiętać, że nie każdy bezrobotny otrzyma jednakową wysokość zasiłku. Kwota zasiłku jest zależna od stażu pracy i kształtuje się jak poniżej:
80% pełnej kwoty zasiłku przyznaje się osobie, której staż pracy wynosi mniej niż 5 lat. 100% zasiłku otrzyma osoba ze stażem pracy od 5 do 20 lat, a 120% pełnej kwoty należy się bezrobotnemu z co najmniej 20-letnim stażem pracy.
Okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych wynosi:
W przypadku, gdy osoba bezrobotna mieszka na obszarze powiatu, którego stopa bezrobocia w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju.
Jeśli osoba bezrobotna:
W ramach przepisów tarczy antykryzysowej weszły w życie regulacje wprowadzające nowe świadczenie – dodatek solidarnościowy. Mogą z niego skorzystać osoby, które po 15 marca 2020 roku, w następstwie COVID-19, straciły pracę lub ich umowa wygasła.
Dodatek solidarnościowy wynosi 1400 zł miesięcznie i przysługuje od 1 czerwca do 31 sierpnia 2020 roku. Można go otrzymać najwcześniej za miesiąc, w którym osoba uprawniona złożyła wniosek.
O nowe świadczenie mogą wnioskować osoby, z którymi po 15 marca 2020 roku pracodawca rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem lub ich umowa o pracę na czas określony wygasła po tym terminie. Warunkiem otrzymania dodatku solidarnościowego jest też podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę przez łączny okres co najmniej 60 dni w 2020 roku.
Dodatek nie będzie przysługiwał osobom podlegającym ubezpieczeniom społecznym lub obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, w tym osobom mającym prawo do emerytury lub renty, rolnikom.
Świadczenie przysługuje również bezrobotnym już zarejestrowanym w urzędzie pracy. W takiej sytuacji urząd pracy zawiesi na rzecz dodatku dotychczas wypłacany zasiłek dla bezrobotnych lub stypendium wypłacane na szkolenia oraz podnoszenie kwalifikacji.
Za okres wypłaty dodatku solidarnościowego nie przysługuje prawo do zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Dlatego osoba niezdolna do pracy z powodu choroby powinna wystąpić o świadczenie, które jest dla niej bardziej korzystne finansowo.
Okres pobierania zasiłku solidarnościowego będzie natomiast wliczany do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych, z wyjątkiem okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego oraz stażu pracy wymaganego do wykonywania niektórych zawodów.
Dodatek solidarnościowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz potrąceniom i egzekucji.
Z tytułu pobierania dodatku solidarnościowego osoba uprawniona podlegać będzie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz ubezpieczeni zdrowotnemu, a podstawą wymiaru składek na te ubezpieczenia będzie wypłacona kwota dodatku solidarnościowego. Składki będą finansowane w całości z budżetu państwa.
ZOBACZ TAKŻE:
Sylwia Paradowska
Ekspert ds. kadr i płac w biurze rachunkowym MDDP Outsourcing w Warszawie