Przez wskazane środki trwałe rozumie się budynki (lokale) niemieszkalne oraz budowle zaliczane do grupy 1 oraz 2 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wprowadzone po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNiP).
W celu zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji muszą zostać spełnione dwa warunki:
1. Lokalizacja środka trwałego na obszarze gminy znajdującej się w powiecie, gdzie przeciętna stopa bezrobocia wynosi co najmniej 120% przeciętnego bezrobocia w kraju,
2. Lokalizacja w gminie, w której wskaźnik dochodów podatkowych w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest niższy niż 100% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin.
Kryterium wyznaczającym okres amortyzacji środka trwałego będzie przeciętna stopa bezrobocia występująca w powiecie, w której gminie zlokalizowany będzie środek trwały.
Zostały przyjęte następujące wartości:
– 120%-170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, w tym przypadku okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 10 lat;
-powyżej 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, w takim przypadku okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 5 lat.
Aby móc zastosować krótszy okres amortyzacji środka trwałego, podatnik będzie musiał spełnić określone warunki. Ustalono, że zostaną one spełnione, jeśli w danym miesiącu wystąpi jedno z poniższych zdarzeń:
Przepisy, które wprowadzają zmiany w okresie amortyzacji budynków i budowli, czyli art.22. j ust. 7-13 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop) oraz art. 16. j ust. 7-13 tejże ustawy będą miały zastosowanie gdy powyższe zdarzenia będą miały miejsce po 31.12.2023.
Co ważne wprowadzone zmiany będą stanowiły pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach obowiązujących w aktach prawa Unii Europejskiej. Zmiana przepisów oznaczać będzie dla określonych podatników znaczne preferencje, ponieważ skróci okres amortyzacji budynków i budowli niemieszkalnych z 40 lat 5 lub 10 lat w zależności od poziomu bezrobocia.
Warto również pamiętać Minister właściwy do spraw finansów publicznych każdego roku do 31 grudnia będzie ogłaszał w drodze obwieszczenia w „Monitorze Polskim” wartości wskaźnika dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w gminie oraz wartość wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin w kraju.
Ustawa zmieniająca weszła w życie z dniem 01.01.2024 roku. Otwiera ona nowe perspektywy dla podmiotów gospodarczych, umożliwiając im bardziej elastyczne zarządzanie kosztami oraz optymalizację obciążeń podatkowych.
Autor: Justyna Cąkała – księgowa w MDDP Oursourcing, profesjonalne biuro outsourcingu księgowości Warszawa