Blog

Sprzedaż środka trwałego a podmiotowe zwolnienie z VAT

23.01.2024
Sprzedaż środka trwałego a zwolnienie z VAT

Do limitu podmiotowego zwolnienia VAT nie wlicza się wartości sprzedaży środka trwałego. Jednak i od tej zasady są wyjątki. Przyjrzyjmy się, jakie.

Środek trwały – definicja na gruncie przepisów

Zgodnie z art. 3 pkt. 15 ustawy o rachunkowości, środek trwały to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, które są kompletne, nadają się do użytku i są przeznaczone na potrzeby jednostki. Są to m.in. nieruchomości, w tym grunty, budowle i budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu, ulepszenia w obcych środkach trwałych, inwentarz żywy.

Z kolei zgodnie z art. 16 a ustawy o CIT oraz odpowiednio art. 22. a ustawy o PIT, środkiem trwałym są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, lokale będące odrębną własnością oraz budynki,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty, których użycie przewiduje się na okres dłuższy niż rok , wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, najmu lub leasingu.

Zwolnienie podmiotowe – czym jest, kogo dotyczy?

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku (artykuł 113 ust. 1 ustawy o VAT). Z takiego samego zwolnienia mogą skorzystać podatnicy rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy powyższej kwoty, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym.

Sprzedaż środka trwałego a prawo do podmiotowego zwolnienia z VAT

Do wartości sprzedaży określającej limit zwolnienia nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt. 3 ustawy o VAT).

Jednak jak wynika z pkt. 13 ww. artykułu — zwolnienie to nie dotyczy podatników dokonujących dostaw m.in.:

– nowych środków transportu (szczegółowa definicja znajduje się w art. 2 pkt 10. lit a ustawy o VAT),

– budynków, budowli lub ich części (w przypadkach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata),

– dostaw towarów w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28).

Należy również pamiętać, że do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT nie wlicza się kwoty podatku oraz:

– wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz tejże sprzedaży na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

– sprzedaży na odległość towarów importowanych, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

– odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, z wyjątkiem:

a) usług związanych z transakcjami walutowymi, usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi,

b) transakcji związanych z nieruchomościami,

c) usług ubezpieczeniowych, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

 

Autor: Natalia Pietrasik, księgowa w warszawskim biurze MDDP Outsourcing.

Źródła:

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych